Zakenman James Spratt introduceerde het eerste commercieel bereide voer voor huisdieren in Engeland in ongeveer 1860. Pas halverwege de 19e eeuw zag de wereld zijn eerste voer speciaal voor honden gemaakt. Een Amerikaanse elektricien, James Spratt, verzon de eerste hondentraktatie. Hij woonde destijds in Londen en zag honden rond een scheepswerf stukjes afgedankte koekjes eten.
Kort daarna introduceerde hij zijn hondenvoer, bestaande uit tarwemeel, groenten en vlees. In 1890 was de productie begonnen in de Verenigde Staten en werd bekend als Spratt's Patent Limited. Het begin van dierenvoeding zoals we die kennen begon in het jaar 1860 met de uitvinding van het „hondenkoekje” in Engeland. Een heer genaamd James Spratt maakte dit koekje van groenten, runderbloed, tarwe en rode biet.
Deze koekjes werden ongelooflijk populair en tegen 1890 had de commerciële dierenvoedingsindustrie de Verenigde Staten bereikt met andere bedrijven die hun eigen versie van het hondenkoekje maakten. De hausse van met paardenvlees gevuld ingeblikt voedsel barstte na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog toen voedsel moest worden gerantsoeneerd voor soldaten en mensen thuis, zelfs huishoudelijke ingrediënten zoals meel werden moeilijker te verkrijgen, wat de koekjesindustrie beïnvloedde - als er meel was, zou het waarschijnlijker voor de mens worden gebruikt consumptie in plaats van honden. Ze zouden waarschijnlijk een deel van de gewassen hebben gekregen om te eten die hun spijsvertering zouden hebben verwoest en de reeks gebeurtenissen begonnen die ertoe hebben geleid dat moderne honden dat soort voedsel zonder problemen konden verteren. NomNomNow daarentegen is van mening dat honden moeten genieten van vers gekookt vlees dat uitsluitend is gemaakt van ingrediënten van menselijke kwaliteit.
Dit was waarschijnlijk grotendeels te wijten aan een beter begrip van de voedingsbehoeften van honden en katten, mogelijk gemaakt door het onderzoek van dierenvoedingsbedrijven uit het begin van de 20e eeuw, zoals Purina. Droge voedselverwerking is populair in de dierenvoedingsindustrie, omdat het een efficiënte manier is om continue productie van voer in vele variëteiten te leveren. Omdat brokjes twee keer worden gebakken tijdens een extrusieproces, dat tegenwoordig nog steeds veel wordt gebruikt, vullen fabrikanten van dierenvoeding de brokjes aan met toegevoegde vitamines en mineralen om het verlies van voedingsstoffen goed te maken. In 1922 werd het eerste hondenvoer in blik, Ken-L Ration, beschikbaar gesteld en het eerste ingrediënt was paardenvlees.
Hondenvoer in blik begon zijn leven als paardenvlees en werd in 1922 geïntroduceerd door de gebroeders Chappel en heette de Ken-L-Ration. Isotopische analyse van hondenvoer op de Braziliaanse markt heeft uitgewezen dat ze in principe zijn gemaakt van maïs en bijproducten van pluimvee. Dit soort hondenvoer is uiterst kwetsbaar voor bederf als het niet op een koele temperatuur wordt bewaard en heeft een houdbaarheid van 2-4 maanden, ongeopend. Na een reis van Ohio naar het Verenigd Koninkrijk om bliksemafleiders te verkopen, merkte Spratt honden langs de rivieroevers in Noord-Londen die overgebleven hardtack aten, de droge koekzeilers aten tijdens lange reizen.
Daniels was de eerste persoon na de industriële revolutie die nadenkte over de voedingsbehoeften van de hond, maar ze waren zeker niet de laatste. Helaas, toen de hondenvoerindustrie een hoge vlucht nam, lag de focus meer op het geld, maar de dankbare geschiedenis werd gecorrigeerd met de introductie van deze bestuursorganen. Hij suggereert daarom dat honden naar zijn mening baat zouden hebben bij het eten in de buurt van hun baasjes en zelfs dezelfde 'goederen' eten als zij om voortijdig 'verval in leeftijd' door de honden te voorkomen.
Leave a Comment